بعضی آدم ها مثل آب می مانند، زلال و جاری، یک جا بند نمی شن. هر مانعی هم که جلوی راهشون باشه یا دور می زنن یا دچار سایشش می کنن از درونش نفوذ می کنند و راهشونو ادامه می دن. اگه سده خیلی محکم باشه مثل یک سد واقعی، به دو گروه تبدیل می شن. یک گروهشون پشت سد می مونن، می مونن تا اینکه برای یه کاری مصرف شن یا تبخیر شن یا حتی بعد از یک مدت می گندند. اما گروه دومی ها صبر می کنن، صبر میکنن وقتی این سد باز شد مثل سیلاب هجوم می برن و بالاخره به مسیرشون ادامه می دن تا آخرش به رودی، دریاچه ای، دریایی یا حتی اقیانوسی می پیوندند.
یه عده دیگه مثل سنگریزه می مونن. همیشه تو کف آبراهی، جوبی، رودی چیزی هستند و چون وزن زیادی هم ندارن گاهگاهی از طریق این آبهای گذری جابجا می شن ولی نه مسیر مشخصی دارن نه جایگاه معلومی. آخرش هم هی تو این جابجایی ها دچار فرسایش می شن یا حتی از آبراه بیرون می افتن و در اثر تابش آفتاب و خرد شدن زیر پای رهگذران از بین می رن.
دسته دیگه مثل سنگهای محکم می مونن. همیشه تو آبراه یا رود یا... سرجاشون محکم می ایستند. کم کم دچار فرسایش می شن تا از بین برن.
فقط با عضو رایگان در سایت 5000 تومان اعتبار قابل نقد دریافت می کنید.
- در قبال معرفی هر نفر به سایت 500 تومان پورسانت قابل نقد می گیرید.
سلام . چرا چند تا فایل تبلیغاتی تو وبلاگت نمیذاری . هم خوبه هم کسب درامد می کنی .